ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, 2015

ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΓΑΛΛΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ Η ΜΕΛΙΝΑ

      Στον μόλο του Ανεμομύλου εκείνο το δειλινό καλοκαιριού γινόταν ένας γάμος. Παντρεύονταν η μουσική με την ποίηση. Παπάς και κουμπάρος το μοναδικό ηλιοβασίλεμα και εκείνο το παιγνίδι χρωμάτων όταν δύει ο ήλιος. Την επομένη ραντεβού στο Φαληράκι και την μεθεπομένη στο Φρούριο. Κάθε μέρα και ένας γάμος: στην Σπιανάδα, στην Πλατεία Λεμονιάς, στο Μαντούκι, στα χωριά.

      Οι ορθόφωνες απαγγελίες συναντούσαν κάθε φορά γνωστές και άγνωστες μουσικές στον αέρα. Κι ο αέρας να μοσχοβολάει άλλοτε θαλασσινή αύρα άλλοτε φύλλα λεμονιάς. Οι εικαστικοί προσέφεραν απλόχερα τα έργα τους να προβληθούν σε διαφάνειες όταν θα έπεφτε για τα καλά η νύχτα. Και η πόλη να καμαρώνει για τις σκηνικές δυνατότητες που φύλαγε για χρόνια ανεκμετάλλευτες. Σκηνοθέτης όλων αυτών των γάμων ο Πέτρος Γάλλιας. Αυτό είναι το θέατρο και το ΔΗΠΕΘΕ: ένας γάμος τεχνών.

      Άνθρωπος γεμάτος ευγένεια και ανοιχτή αγκαλιά, ο Πέτρος κατάφερε για πρώτη φορά να ενώσει με τόση μαεστρία τις πνευματικές και καλλιτεχνικές δυνάμεις του τόπου μας, ποιητές, μουσικούς, ζωγράφους, ηθοποιούς, χορευτές, χωρίς κανείς, καμία ποτέ να αισθανθεί ανταγωνιστικά προς τον άλλο. Δεν προσάρμοσε ποτέ τον τόπο σε προκατασκευασμένα μοντέλα, αλλά έπραξε ακριβώς το αντίθετο: Αξιοποίησε τον τόπο, βρήκε τις θαυμαστές δυνάμεις του και προσάρμοσε σ’ αυτές τα όποια μοντέλα. Αυτό δεν έκανε άραγε και με την εξαιρετική προχθεσινή του παράσταση, «Λευκή Δαντέλα», όπου δύσκολα θα έβρισκες ηθοποιό να υστερεί; Ήταν όλοι τους υπέροχοι.

      Σε μια περίοδο πολιτιστικής και οικονομικής ανέχειας του έθνους είναι τουλάχιστον ατυχές να μην αναγνωρίζεις αυτόν τον πλούτο που αναγνωρίζει ο απλός Κερκυραϊκός λαός στον Κερκυραίο Πέτρο Γάλλια.

      Η Μελίνα δεν ήταν η καλύτερη ηθοποιός, ούτε βέβαια η καλύτερη τραγουδίστρια. Όμως καμία άλλη δεν θα μπορούσε να υποδυθεί την Στέλλα ή να αποδώσει το «Αγάπη που ’γινες δίκοπο μαχαίρι» με τόσο πάθος και πειστικότητα. Κανείς, καμία δε δεν θα μπορούσε να θέσει το ζήτημα των μαρμάρων του Παρθενώνα με τον δικό της δημόσιο τρόπο. Αυτή η Μελίνα, λοιπόν, η εμπνεύστρια των ΔΗΠΕΘΕ, θα ψήφιζε σίγουρα τον Πέτρο να συνεχίσει αυτό που άρχισε εδώ και τρία χρόνια στο ΔΗΠΕΘΕ της Κέρκυρας.

Ενημέρωση 11/7/2015